کافه بخارا

می‌برزند ز مشرق شمع فلک زبانه

ای ساقی صبوحی درده می شبانه

عقلم بدزد لختی چند اختیار دانش

هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه

شانه بر زلف پریشان زده ای به به به

دست بر منظرۀ جان زده ای به به به

آفتاب از چه طرف سر زده  امروز که سر

به من بی سر و سامان زده ای به به به

صبح از دست تو پیراهن طاقت زده چاک

تا سر از چاک گریبان زده ای به به به

من خراباتیم از چشم تو پیداست که دی

باده در خلوت رندان زده ای به به به